Er zijn momenteel veel veranderingen gaande in de wereld. Eén daarvan is dat ons leven in relatief kort tijdsbestek zo gedwongen tot een vorm van stilstand is gekomen. Voor sommige beroepen is het een versnelling geworden maar de meeste mensen ervaren juist een vertraging. Dit uit zich onder andere in gedrag waarbij vele routines veranderd zijn. We zoeken al bijna een maand naar een hernieuwd evenwicht. Dit is niet voor iedereen eenvoudig en dit ga je misschien ook wel helemaal niet ‘vinden’. En dat is ook niet gek; niet eerder hebben we zo snel, zoveel ingeleverd van onze dagelijkse ‘vaste’ rituelen en gebruiken. Maar zou deze tijd ook kunnen bijdragen aan iets moois, nieuws en aan een meer bewustere vorm van leven? En kunnen we die momenten ook straks meenemen als de wereld weer volop draait?

Is het niet zo dat je nog steeds in een acceptabele versnelling kan leven en tegelijkertijd op momenten even stil kan staan? Zodat je ook dan met aandacht de vogeltjes kan horen fluiten om je heen? Ik gun en wens je dat allemaal. Ik gun iedereen het gevoel echt te leven in dit moment. Niet alleen als alles snel en goed gaat op de automatische piloot, maar ook juist als er sprake is van verandering. Want door stilstand verander je en leef je. Laat de verandering toe, of deze nou wenselijk is voor jou of niet, hij ruimt bij je op en geeft je nieuwe kracht en ideeën voor de toekomst.